همین که فهمید

غم دارم

آتش گرفت

به خودت نگیر رفیق

سیگارم را گفتم ...

بگذار هرچه نمیخواهیم،

بگویند...

بگذار هرچه نمیخواهند ،
 
بگوییم...

 باران که بیاید از دست چترها کاری ساخته نیست

ما اتفاقی هستیم که افتاده ایم...

من...

تمام تکالیف زندگی ام را

در دفتر چشمان تو نوشته ام...

کاش کسی میتوانست بخواند

خطوط مبهم چشمانت را...

وقتی که در زدی نفس خانه خسته بود
گردی هزار ساله به رویم نشسته بود

در نیمه های سرد پریشب سفر نمود
مردی که با تو نیمه شبی عهد بسته بود

وقتی که در زدی نشنیدی سکوت را؟
بغض مسیر سبز خیابان شکسته بود

دیر آمدی ! شکسته دلی منتظر به راه
در زیر برف سرد زمان چشم بسته بود...

سرد ، که از نسل زمستانی ام

زرد ، که در خاک پریشانی ام

سهم من از اینهمه دیوار چیست؟
درد ، که در لحظه ویرانی ام

کاش مرا باز بخوانی به شعر
باز که در شعر تو زندانی ام

من غزلم، یک غزل ناتمام
حیف که اینگونه نمیخوانی ام

مانند هیزم های مصنوعی شومینه 

میـســـــــــــوزم ...

و پایانی ندارم...

درد یعنی همین...

من اسیر غم و اصلا غم ما نیست تورا

من اسیر غم تو ، رحم چرا نیست تورا؟

نگاهش را به گلـــهای قرمز قالی دوخته بود
همه نگاه ها به لبهای قرمزش خیره مانده بود
همیشه از دروغ متنفر بود
وحالا داشت به خودش
 دروغ میگفت...
برای آخرین بار سرش را بلند کرد...
 عاقد گفت : برای بار سوم میپرسم ...
آیا وکیلم؟
با حسرت چشمانش را برهم نهاد و
دروغ گفت...

دلگیـرم از ایــن قابهـای مضحک بــی روح
لبخندهـای خـشک
احوال پـرسـی هـای معمـولـی
چشــمان من
تصـویـری از جـنس نـگاه تو می خواهـد ../.

گاهی وقتا

خدا درهارو قفل میندازه...

پنجره هارو می بنده...

چه زیباست فکر کنیم

که بیرون طوفانیه و خدا داره از ما

مراقبت میکنه...

 

دغدغه هایت را به کام بگیر

سیگارت را بر لب بگذار

و فقطـ
با کبریتی

همه را دود کن !

خداحافظی میــــکنی با کــسی

که از تو یه دنیـــــا محبت گرفت

خداحافـــــــظی درد سنگیــنیه

الهی بمیرم که گریه ات گرفت.

تمام نیمکتهای پارک

دو نفره اند...

خیالی نیست

به درختی تکیه میکنم

بسوز...

بیهوده است

نشان دادن فیلم مان ...

جدایی من از تو

هیچ اسکــــاری ندارد ...

برگرد...

نگذاشته ام روی صندلیت

هیچ کس بنشیند...

حتی...

غـــــــبـار

ﺁﻫـــﺎﯼ ﭘﺴــــــــﺮ !

ﻣﯿﺪﺍﻧـــﯽ ﺑـــﺎ ﻣـــــﻦ ﭼـــــﻪ ﮐــــﺮﺩﯼ …؟!

ﺗــــــــﻮ ﻣــــــــﺮﺍ ﮐﺸﺘــــﯽ …

ﺑـــــﺮﺍﯼ ﺧـــــﻮﺩﻡ ﻧﺎﺭﺍﺣـــــﺖ ﻧﯿﺴﺘـــــﻢ …

در گلـوے ِ مـن ابـر کـوچـکـے سـت
مـے شـود مـرا بـغـل کـنـے؟
قـول مـے دهـم
گـریــہ‌...
کـم کـنـد !



+ دلــم بـراے ِ دلـقـکـــ بـازیـام تـوے ِ بـغـلـت . . . !
+دلـــم بـراے ِ گـول زدنـت تـوے ِ بـغـلـت . . . !
+دلـــم براے ِ آرامـشـــہ‌ آغـوشـت بـدجـور تـنـگـــ مـیـشـــہ‌ . . . !!

نـہ‌ از تـنـہـایـے مـے تـرسـم
نـہ‌ از تـنـہـا مـانـدن !

تـرسـم از
تـنـہـا بـودن ،
در کـنـار دیـگـرے سـت . . .